در دوران قبل از اسلام، در جوامع مختلف به زن تنها به عنوان وسیله‏اى براى دفع و اشباع شهوات مرد، کار در منزل، تولید مثل، شیردهى و کارگرى بى اراده و اختیار در منزل نگریسته و هیچ گونه حقوق انسانى براى او قایل نبودند و ... که با انتقال به یکدیگر، در نهایت به عنوان ارث، کارگرى براى خانه وارث مى‏گشت. در برخى موارد هم، چشم نگشوده، در زیر خاک پنهانش مى‏کردند، اما اسلام به زن بسان مرد، از نظر شخصیت و کرامت انسانى نگریست و نفقه و مهر او را بر عهده مرد نهاد و او را شریک زندگى او نمود که نه تنها خود میراث مرد نیست، که از او ارث هم مى‏برد>

زن بسان مرد مى‏تواند در عرصه‏هاى دینى، فرهنگى و حتى نظامى و اقتصادى با حفظ شؤون و کرامت خویش حضور یابد و مثمرثمر واقع شود و به تعالى برسد

 نمونه بارز آن، حضور دو بانوى نمونه اسلام حضرت زهرا و حضرت زینب علیهم السلام در عرصه‏هاى مختلف خانوادگى و اجتماعى است.ظهور و حکومت حضرت مهدى (عج) نیز بسان بعثت رسول (ص) تحولات عظیمى را در پى خواهد داشت و از جمله زن امروز را که با آب و رنگى مدرن‏تر به دوران جاهلیت باز گردانده شده است، وارد مرحله جدیدى از کرامت و شخصیت خواهد نمود. حال کدام فعالیت‏ها و مسئولیت‏هاى حکومتى در اختیار زنان لایق و کاردان قرار خواهد گرفت، امرى است که تا شاهد آن نباشیم، قضاوت در مورد جزئیات آن مشکل است؛ زیرا دانش و آگاهى ما به وقایع و حوادث آن زمان، از راه مراجعه به آیات و روایات است و جزئیات این وقایع از طریق روایات به دست ما نرسیده است<\/h1>